Champions time
Η Χρυσούλα Γκουντενούδη ήταν από τις λίγες Ελληνίδες αθλήτριες που κατάφερε να ξεχωρίζει σε δύο αγωνίσματα στίβου, τα 400μ. και 400μ. εμπόδια.

Champions time: Η Χρυσούλα Γκουντενούδη

Η Χρυσούλα Γκουντενούδη κέρδισε έξι πρωταθλήματα Ελλάδας, 3 στα 400μ. και 3 στα 400μ. εμπόδια και έσπασε τέσσερις φορές το πανελλήνιο ρεκόρ, 1 στα 400μ. και 3 στα 400μ. εμπόδια.

Facebook Platform X - Twitter Linkedin Whatsapp Viber e-mail

Η Χρυσούλα Γκουντενούδη ήταν από τις λίγες Ελληνίδες αθλήτριες που κατάφερε να ξεχωρίζει σε δύο αγωνίσματα στίβου, τα 400μ. και 400μ. εμπόδια.

To Stivostime συνεχίζει τη νέα στήλη «Champions time» που είναι αφιερωμένο στους Έλληνες αθλητές και αθλήτριες που πριν από 20 χρόνια αναδείχθηκαν πρωταθλητές.

Η Χρυσούλα Γκουντενούδη γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου του 1977 στο Πολύκαστρο του Κιλκίς. Έχει αναδειχθεί 6 φορές πρωταθλήτρια Ελλάδας, 3 φορές στα 400μ. (2002, 2003 και 2004) και 3 στα 400μ. εμπόδια (1999, 2000 και 2003). Το 2003 έκανε το «νταμπλ» και έγινε η δεύτερη Ελληνίδα που το καταφέρνει και μέχρι σήμερα, μετά την Χιονάτη Καπέτη που το είχε πετύχει το 1987. Έχει κερδίσει και πολλά μετάλλια με την ομάδα σκυταλοδρομίας 4×400μ. του Πανελληνίου Γ.Σ.

Η μεγάλη της επιτυχία προήλθε από την σκυταλοδρομία, όταν το 2004 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας έφθασε στην 8η θέση. Είχαν τρέξει με τις Φανή Χαλκιά, Δήμητρα Ντόβα και Χαρούλα Μπουντά.

Την ίδια χρονιά, η ομάδα που αποτελούνταν από την Χρυσούλα Γκουντενούδη και τις Όλγα Καϊδαντζή, Χαρά Μπουντά και Φανή Χαλκιά, είχε τρέξει στις 20 Ιουνίου στο Μπίντγκοστς στο Μπρούνο Ζάουλι σε 3.26.33 σημειώνοντας πανελλήνιο ρεκόρ που κρατάει μέχρι σήμερα. Η Εθνική ομάδα είχε πάρει την 3η θέση.

Ήταν μέλος και της ομάδας 4×400μ., μαζί με τις Ελευθερία Παπαδοπούλου, Γεωργία Κουμνάκη και Φανή Χαλκιά που στις 7 Μαρτίου του 2004 στον προκριματικό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στη Βουδαπέστη είχε κάνει 3.32.88 που είναι μέχρι σήμερα πανελλήνιο ρεκόρ. Στη διοργάνωση η Εθνική ομάδα στον τελικό είχε φθάσει στην 6η θέση.

Στις επιτυχίες της συγκαταλέγονται επίσης, η 8η θέση το 1997 και η 5η το 2001 στους Μεσογειακούς Αγώνες στα 400μ., η 8η θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2002 στα 4×400μ., η 3η θέση στην Σούπερ Λίγκα του 2003 στα 400μ. και η 5η θέση στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο κλειστού το 2004 στα 400μ.

Ήταν η τελευταία κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ στα 400μ. με 51.81, που είναι και το ατομικό της πριν το σπάσει η Φανή Χαλκιά και το κατεβάσει αργότερα σε 50.56. Το σημείωσε στις 15 Ιουνίου του 2002 στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στα Τρίκαλα. Επίσης, έσπασε τρεις φορές το πανελλήνιο ρεκόρ στα 400μ. εμπόδια. Στις 14 Ιουνίου του 2000 στα «Βενιζέλεια» στα Χανιά είχε κάνει 56.90, στις 15 Ιουνίου του 2003 στα Τρίκαλα το βελτίωσε σε 56.85, που είναι και το ατομικό της, το οποίο ισοφάρισε στις 12 Ιουλίου του 2003 στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα στη Θήβα, όπου είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο.

Πήρε μέρος σε δύο Ολυμπιάδες το 2000 στο Σίδνεϋ και το 2004 στην Αθήνα, σε δύο Παγκόσμια Πρωταθλήματα το 1997 στην Αθήνα και το 2003 στο Παρίσι και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2002 στο Μόναχο.  

Ξεκίνησε από τον Α.Σ. Αξιούπολης και στη συνέχεια πήγε στον Πανελλήνιο Γ.Σ. και προπονητής της ήταν ο Δημήτρης Ευαγγελόπουλος. Τα τελευταία χρόνια έκανε και με τον Ανδρέα Ιωάννου, τον μετέπειτα σύζυγό της. Ο τελευταίος της επίσημος αγώνας ήταν στις 28 Αυγούστου του 2004 στον τελικό της σκυταλοδρομίας 4×400μ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, όπου η εθνική ομάδα είχε τερματίσει 8η με 3.45.70. Είχε επιστρέψει το 2007 για να τρέξει στο Στρατιωτικό Πρωτάθλημα στην Καλαμάτα, όπου ήταν 3η στα 100μ. και 2η στα 400μ.

 – Χρυσούλα τι γεύση σου άφησε ο στίβος;

«Γλυκιά. Γιατί στο τέλος, το 2004, ήρθε η επιτυχία με την Εθνική ομάδα σκυταλοδρομίας 4×400μ. και επίσης, κέρδισα το τελευταίο μου Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Έκανε στην πορεία μου και τέσσερα πανελλήνια ρεκόρ. Ήταν μια ωραία χρονιά και σίγουρα στην Ολυμπιάδα της Αθήνας αν δεν είχαμε την ατυχία με το παπούτσι της Δήμητρας (σ.σ. Ντόβα) που βγήκε το παπούτσι της θα κάναμε καλύτερη επίδοση και θέση. Ήταν αξιόλογη ομάδα. Η αλήθεια είναι πώς προσπάθησα μετά να συνεχίσω, αλλά μετά από δύο χειρουργεία δεν μπόρεσα να επανέλθω. Στη σκέψη μου ήταν η συμμετοχή στην τρίτη μου Ολυμπιάδα στο Πεκίνο το 2008, όμως οι δυσκολίες που είχα για να επανέλθω με οδήγησαν στο να σταματήσω. Έφυγα πάντως πολλή χαρούμενη. Όπως και να το κάνεις μια 8η θέση και σε Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν ένα όνειρο ζωής που είχα από παιδί, το οποίο πραγματοποιήθηκε και στην Αθήνα κιόλας. Δεν θα ξεχάσω την ατμόσφαιρα στο Ολυμπιακό Στάδιο, όπου άκουγα το όνομά μου από παντού. Έπαιρνα δύναμη.».

– Έκανες και τα δύο αγωνίσματα, 400μ. και 400μ. εμπόδια. Αν έπρεπε να διαλέξεις ποιο θα ήταν;

«Αγαπάω τα 400μ. εμπόδια, αλλά προτιμώ τα 400μ. και αν πήγαινα πίσω και έπρεπε να επιλέξω θα ήταν τα 400μ.»

– Τι θυμάσαι από το 2002. Έχουν περάσει 20 χρόνια.

«Θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά τα Τρίκαλα, γιατί πρώτον είναι μια πόλη που αγαπάει τον στίβο. Εκείνη τη χρονιά ένιωθα πολύ καλά και η κατάσταση που ήμουν τη χρωστάω αποκλειστικά στον προπονητή μου Δημήτρη Ευαγγελόπουλο. Μου άλλαξε τη ψυχολογία στον τρόπο που έβλεπα τα 400μ. Φυσικά τη θυμάμαι γιατί κέρδισα τα 400μ. και έκανε πανελλήνιο ρεκόρ».

– Τι κάνει η Χρυσούλα σήμερα;

«Είμαι παντρεμένη με τον Άντι Ιωάννου και έχουμε δύο παιδιά, την Μάιρα 14,5 ετών και τον Αντώνη 12 ετών. Ασχολούνται με τον αθλητισμό γενικά, αλλά είμαστε από τους γονείς που δεν τα πιέζουμε. Θέλουμε αν είναι, να το επιλέξουν τα ίδια. Πηγαινοέρχομαι συχνά από Ελλάδα στην Κύπρο και οι γονείς μου μένουν στη Θεσσαλονίκη και τους επισκέπτομαι. Επαγγελματικά δεν ασχολούμαι με κάτι και επικεντρώνομαι στα παιδιά μου. Πάντως, με τον στίβο και την προπονητική δεν θέλω να ασχοληθώ. Τελείωσα τα ΤΕΦΑΑ στο Αριστοτέλειο, αλλά δεν με τράβηξε η προπονητική ή να ασχοληθώ κάτι με τον στίβο. Ούτε να τρέξω. Και το λέω γιατί είχα προτάσεις να τρέξω σε αγώνες βετεράνων, αλλά ναι μεν τους θαυμάζω που το κάνουν, αλλά δεν το θέλω».

– Με τον στίβο ασχολείσαι;

«Στην αρχή μου βγήκε αρνητικά. Δεν ήθελα να ασχοληθώ με κάτι. Ήθελα να αποστασιοποιηθώ. Μάθαινα όμως και έβλεπα αγώνες. Επίσης, χαίρομαι γιατί τα τελευταία 2-3 χρόνια έχει ανεβεί ο ελληνικός στίβος. Τα προηγούμενα είχε λίγο απαξιωθεί. Είδα με παρέα το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Μόναχο από την τηλεόραση και το χάρηκα πολύ. Μου άρεσε στο δικό μου αγώνισμα η Δήμητρα Γναφάκη. Θεωρώ ότι έχει μέλλον. Μου αρέσει η ψυχολογία της πάνω στον αγώνα και πώς τρέχει. Στα 400μ. μας λείπει μια δυνατή αθλήτρια. Στην σκυτάλη μπορούν τα κορίτσια, όμως πρέπει όλες μαζί να κατεβάσουν τις επιδόσεις τους για να πέσει και ο μέσος όρος. Θα ήθελα να σημειώσω πώς θεωρών αξιέπαινη την προσπάθεια της νέας γενιάς, γιατί εμείς ήμασταν σε εποχές που δίνονταν πολλά χρήματα, ενώ τώρα η κατάσταση δεν είναι ίδια. Τους αξίζουν συγχαρητήρια».

 

 

Εγγραφείτε στο Stivostime τωνStivostime - Google News
Τόλης Λελεκίδης

Τόλης Λελεκίδης

Τόλης Λελεκίδης - Αρθρογραφία